Intense gitaarmuziek, waarin de huil van Jimi Hendrix weerklinkt en ook Ali Farka Touré en Tinariwen duidelijk hoorbare invloeden zijn: de rauwe desertblues- en folk van Omara ‘Bombino’ Moctar imponeerde ook Dan Auerbach van The Black Keys.
In 1990 werd Bombino door het geweld in thuisland Niger gedwongen te vluchten naar Algerije. Aldaar leert hij gitaar spelen en vergaart hij langzaam bekendheid als een geniaal gitarist, begeesterd songwriter en imponerend mens. Zijn uitgesponnen nummers en improvistaties verenigen het beste van Jimi Hendrix, John Lee Hooker en Santana, maar worden door Bombino’s achtergrond van een diepere dimensie voorzien. Of zoals het Franse muziekvakblad Les Inrockuptibles omschrijft: ‘The singer and guitarist Bombino emerges from the dunes of the Sahara with his desert folk dancing in the flames. Absolutely magical.’
‘Agadez’, Bombino’s tweede album, werd de ultieme soundtrack voor het geluid van de Sahara en daarmee ook de gelijknamige film van Ron Wyman, welke schitterende lokale live-beelden bevat. Op zijn derde cd ‘Nomad’ heeft niemand minder dan Black Keys-opperhoofd Dan Auerbach de productie op zich genomen. Een hele eer voor beide heren.
Bombino creëert live het pulserende geluid van de overlevers van Sahara en Sahel. Met zijn grootse uitstraling en oprechte podium présence een show waar niemand omheen kan.